φονόβαπτος

-ον, Μ

αυτός που βάφηκε με αίμα από φόνο («φονόβαπτα τὰ ξίφη», Κ Μανασσ.).

[ΕΤΥΜΟΛ. < φόνος + -βαπτος (< βάπτω), πρβλ. κροκό-βαπτος, πορφυρό-βαπτος].